แพทย์จะผ่าตัดเอาเนื้องอกออกให้หมด บางครั้งอาจจะต้องผ่าเอาเนื้อดีรอบเนื้องอกออกไปด้วย เพื่อให้แน่ใจว่าได้ตัดเนื้องอกออกหมดจึงต้องส่งชิ้นเนื้อรอบๆเนื้องอกเพื่อส่องกล้องว่ามีเซลล์มะเร็งหลงเหลือหรือไม่ นอกจากนั้นแพทย์จะผ่าเอาต่อมน้ำเหลืองใกล้กับที่เนื้องอกอยู่ออกไปด้วย และเพื่อให้แน่ใจว่าจะกำจัดเนื้องอกได้หมดแพทย์จะทำการฉายแสง หรือให้เคมีบำบัด หรือให้ฮอร์โมน แต่คุณรู้หรือไม่ว่าการผ่าตัดทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิตมากที่สุด ผู้ป่วยไม่ได้เสียชีวิตจากโรคมะเร็งแต่เสียชีวิตจากการที่ทนพิษบาดแผลไม่ไหว หรือร่างกายไม่พร้อมรับการรักษา

การฉายรังสีมักทำหลังจากการให้ยาเคมีบำบัดครบแล้ว ถ้าหากผู้ป่วยมีเม็ดเลือดขาวต่ำ..อาจต้องให้ผู้ป่วยพักการฉายรังสี จนกว่าค่าเม็ดเลือดขาวของผู้ป่วยกลับมาเป็นปกติ จึงทำการฉายรังสีต่อไป หรือการดูแลผิวหนังบริเวณที่ฉายรังสีก็เป็นสิ่งสำคัญ อย่างกรณีที่ผู้ป่วยได้รับการฉายรังสีบริเวณรักแร้ ซึ่งเป็นบริเวณที่มักเกิดความอับชื้นจากเหงื่อและการเสียดสีกับแขนเสื้อ อาจทำให้มีโอกาสเกิดแผลได้ นอกจากนี้ ผู้ป่วยยังมีโอกาสเกิดอาการข้างเคียงอื่นๆ เช่น ไอ คลื่นไส้ อาเจียน เบื่ออาหาร หรือกลืนอาหารลำบาก เนื่องจากการฉายรังสีต่อมน้ำเหลืองบริเวณช่องอกจะส่งผลกระทบต่อหลอดอาหารบางส่วน

แพทย์เลือกสูตรยาเคมีบำบัดและวางตารางการให้ยาเคมีบำบัด ซึ่งประกอบไปด้วยจำนวนครั้งของการให้ยาเคมีบำบัด ระยะเวลาระหว่างรอบของการให้ยาเคมีบำบัดตั้งแต่เริ่มต้นการรักษาขึ้นกับชนิดของมะเร็ง ระยะของโรคมะเร็ง และสุขภาพของผู้ป่วย ซึ่งมีความแตกต่างการในแต่ละสูตรยาเคมีบำบัด ซึ่งระยะเวลาที่เว้นระหว่างการให้ยานั้นเพื่อให้เซลล์ร่างกายปกติฟื้นฟูตัวเองจากผลข้างเคียงของยาเคมีบำบัด การให้ยาแต่ละรอบ (มักจะให้ทุก 2-4 สัปดาห์) อาจประกอบด้วยยาหลายชนิดและอาจให้เพียงวันเดียว หรือหลายวันติดต่อกันหรือสัปดาห์ละครั้งก็ได้ซึ่งแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจะเลือกสูตรยาและตารางการให้ยาเคมีบำบัดที่เหมาะสมกับชนิดของโรคมะเร็ง และสภาพร่างกายของผู้ป่วย